BİR TÜRLÜ SEVEMEDİM

Bir Türlü Sevemedim
İki kişinin omzuna basıp
Bir adam boyu yükselen üçüncünün
Put olduğu bir dünyada
Ben bir ağaç kovuğunda
Yalnızlığı tercih ediyorum.

Ne ezmek isterim kimseyi
Ne de ezilmek ayaklar altında
Ben gölgelerin dahi incitilmediği
Kenetlenen saflardaki
Adaleti özlüyorum.

Yarım adım geridekinin
Fenafi’r-rehber olduğu
‘Aşırı gitme ha’larla dolu
Önder müsveddelerinin çöplüğünü
Sevmiyorum, sevemiyorum.

AYTEN DURMUŞ